„Mała jest pszczoła wśród latających stworzeń,
lecz owoc jej ma pierwszeństwo pośród słodyczy”.
Syr 11, 3
Pszczoły zbierają nektar i pyłek kwiatów, który jest ich pożywieniem, a także zapylają rośliny. To, co zbiorą z kwiatów jest przerabiane przez nie na miód. Jaka to piękna przenośnia duchowa.
My, jak te pszczoły powinniśmy zbierać nektar, czyli słowo Boże. Sami powinniśmy się nim żywić, a dodatkowo przerabiać go na miód, czyli nadawać mu formę przyswajalną i zrozumiałą dla większości ludzi, aby oni też mogli się nim żywić.
To zadanie każdego chrześcijanina.
„Do mrówki się udaj, leniwcze,
patrz na jej drogi - bądź mądry:
nie znajdziesz u niej zwierzchnika
ni stróża żadnego, ni pana,
a w lecie gromadzi swą żywność
i zbiera swój pokarm we żniwa”.
Prz 6, 6-8
Spójrz na mrówkę, jak ona pracuje. A ty pracujesz, jak mrówka? Czy można cię porównać do mrówki?
Ale czy tu chodzi o pracę wyłącznie mającą na celu zarabianie pieniędzy? O taką też, ale należy się tu kierować UMIAREM.
Bardziej istotna jest tu jednak praca nad samym sobą. Praca nad własnymi wadami, nad własnymi słabościami i walką z nimi lub zaakceptowaniem ich. Tylko przy tym rozróżnieniu z czym mam walczyć, a co mam zaakceptować bardzo ważne jest właściwe rozpoznanie, dlatego prośmy Ducha Świętego o światło i pomoc w odróżnieniu jednego od drugiego.
Ewelina Szot
