Pełnosprawni inaczej - czyli życie nie jest wcale takie złe...

wtorek, 29 sierpnia 2017

„Iść, ciągle iść w stronę słońca”

o 21:45
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w XUdostępnij w usłudze FacebookUdostępnij w serwisie Pinterest
Nowszy post Starszy post Strona główna

ZDROWY DUCH = ZDROWE CIAŁO = TAJEMNICA SZCZĘŚCIA



Tę modlitwę podał św. Brygidzie sam Jezus Chrystus. Brygida zastanawiała się, ile mogło być ciosów, które zadali Jego prześladowcy. Jezus wyjawił, że było ich 5475 i powiedział: „Jeśli chcesz je uczcić, odmawiaj przez cały rok piętnaście modlitw, które ci przekażę, razem z piętnastoma Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo. Gdy zakończysz modlitwy, uczcisz każdą z moich ran.”
Odmawiającego te modlitwy przez rok spotka wiele dobrodziejstw.



Polecany post

GDZIE TU JEST LOGIKA?

Popatrzcie sobie na moje życie. Tak po ludzku to dramat i tragedia – dziewczyna niepełnosprawna w stopniu znacznym; niezdolna do samodzi...

Łączna liczba wyświetleń

Kontakt

Mój e-mail: ewelina.szot1@o2.pl


Pomoc finansowa:

Mój prywatny numer konta:

50 1020 5558 1111 1732 8630 0057



Wpłaty prosimy kierować na konto: Fundacja AVALON – Bezpośrednia Pomoc Niepełnosprawnym

62 1600 1286 0003 0031 8642 6001 z dopiskiem Szot 1287

Prowadzone przez: BNP Paribas Bank Polska S.A.

86 1600 1286 0003 0031 8642 6151 z dopiskiem Szot 1287 - darowizny w ramach zbiórki publicznej

Prowadzone przez: BNP Paribas Bank Polska SA


Moja historia

Mam na imię Ewelina. W 2010 r. przeszłam poważny wylew, który spowodowany był pęknięciem naczyniaka.
Obecnie poruszam się głównie na wózku, ale są ogromne szanse, że w bliskiej przyszłości będę chodzić samodzielnie.
Przed wylewem byłam zwykłą dziewczyną - pracowałam, studiowałam, byłam członkinią Ochotniczej Straży Pożarnej w Harklowej, tańczyłam w zespole tanecznym.

Na wrzesień 2010 r. mieliśmy, z moim mężem, zaplanowany ślub. Niestety, w lipcu dostałam wylewu i na długie miesiące trafiłam do szpitala walcząc o życie.

W 2012 r. nastąpił nawrót choroby. W szpitalu spędziłam wtedy 3 miesiące. Po 2 tygodniach od wyjścia ze szpitala, wyszłam za mąż.

Teraz ciężko pracuję, by wrócić do sprawności i wierzę, że to nastąpi.

Archiwum bloga

  • ►  2025 (20)
    • ►  stycznia (20)
  • ►  2024 (743)
    • ►  grudnia (65)
    • ►  listopada (62)
    • ►  października (61)
    • ►  września (56)
    • ►  sierpnia (64)
    • ►  lipca (66)
    • ►  czerwca (60)
    • ►  maja (64)
    • ►  kwietnia (62)
    • ►  marca (61)
    • ►  lutego (59)
    • ►  stycznia (63)
  • ►  2023 (1247)
    • ►  grudnia (62)
    • ►  listopada (39)
    • ►  października (36)
    • ►  września (121)
    • ►  sierpnia (129)
    • ►  lipca (124)
    • ►  czerwca (126)
    • ►  maja (127)
    • ►  kwietnia (129)
    • ►  marca (122)
    • ►  lutego (112)
    • ►  stycznia (120)
  • ►  2022 (1532)
    • ►  grudnia (125)
    • ►  listopada (121)
    • ►  października (125)
    • ►  września (120)
    • ►  sierpnia (124)
    • ►  lipca (125)
    • ►  czerwca (140)
    • ►  maja (159)
    • ►  kwietnia (134)
    • ►  marca (123)
    • ►  lutego (112)
    • ►  stycznia (124)
  • ►  2021 (1378)
    • ►  grudnia (124)
    • ►  listopada (120)
    • ►  października (126)
    • ►  września (121)
    • ►  sierpnia (125)
    • ►  lipca (133)
    • ►  czerwca (120)
    • ►  maja (127)
    • ►  kwietnia (103)
    • ►  marca (100)
    • ►  lutego (85)
    • ►  stycznia (94)
  • ►  2020 (946)
    • ►  grudnia (99)
    • ►  listopada (118)
    • ►  października (103)
    • ►  września (90)
    • ►  sierpnia (93)
    • ►  lipca (67)
    • ►  czerwca (65)
    • ►  maja (72)
    • ►  kwietnia (62)
    • ►  marca (66)
    • ►  lutego (58)
    • ►  stycznia (53)
  • ►  2019 (370)
    • ►  grudnia (33)
    • ►  listopada (30)
    • ►  października (32)
    • ►  września (30)
    • ►  sierpnia (31)
    • ►  lipca (32)
    • ►  czerwca (30)
    • ►  maja (31)
    • ►  kwietnia (31)
    • ►  marca (31)
    • ►  lutego (28)
    • ►  stycznia (31)
  • ►  2018 (360)
    • ►  grudnia (31)
    • ►  listopada (31)
    • ►  października (31)
    • ►  września (31)
    • ►  sierpnia (31)
    • ►  lipca (31)
    • ►  czerwca (30)
    • ►  maja (31)
    • ►  kwietnia (30)
    • ►  marca (31)
    • ►  lutego (28)
    • ►  stycznia (24)
  • ▼  2017 (98)
    • ►  grudnia (2)
    • ►  listopada (2)
    • ►  października (4)
    • ►  września (12)
    • ▼  sierpnia (9)
      • Niby stare miejsca, a jednak nowe
      • „Iść, ciągle iść w stronę słońca”
      • Mój aktywny wypoczynek, czyli spacer po Jaśle
      • Przymusowe wakacje
      • Wypadek na drodze. Pomożesz?
      • Gdyby kózka nie skakała...
      • W drodze do Wysowej
      • Wysowa – Zdrój
      • Pies ważniejszy od osoby niepełnosprawnej???
    • ►  lipca (7)
    • ►  czerwca (9)
    • ►  maja (9)
    • ►  kwietnia (12)
    • ►  marca (15)
    • ►  lutego (6)
    • ►  stycznia (11)
  • ►  2016 (189)
    • ►  grudnia (16)
    • ►  listopada (14)
    • ►  października (15)
    • ►  września (13)
    • ►  sierpnia (14)
    • ►  lipca (16)
    • ►  czerwca (14)
    • ►  maja (18)
    • ►  kwietnia (19)
    • ►  marca (18)
    • ►  lutego (16)
    • ►  stycznia (16)
  • ►  2015 (157)
    • ►  grudnia (8)
    • ►  listopada (14)
    • ►  października (13)
    • ►  września (12)
    • ►  sierpnia (12)
    • ►  lipca (13)
    • ►  czerwca (16)
    • ►  maja (18)
    • ►  kwietnia (15)
    • ►  marca (17)
    • ►  lutego (13)
    • ►  stycznia (6)
  • ►  2014 (155)
    • ►  grudnia (14)
    • ►  listopada (10)
    • ►  października (15)
    • ►  września (13)
    • ►  sierpnia (16)
    • ►  lipca (15)
    • ►  czerwca (17)
    • ►  maja (16)
    • ►  kwietnia (18)
    • ►  marca (17)
    • ►  lutego (4)

Moja lista blogów

  • "Siła tkwi w głębi duszy"
    Zaproszenie na wernisaż „Jaka? Jedyna Taka!”
  • ACZkolwiek - kocham życie!
    Lęcę do Brukseli!
  • Blog integracyjny dla osób niepełnosprawnych
    Komputer wykona wszystko – z mrugnięciem oka
  • Bracia Petelczyc
    Turnus i autobus
Motyw Okno obrazu. Obsługiwane przez usługę Blogger.