Ferrara

W północnych Włoszech w 1071 r. w niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, która wówczas przypadła na 28 marca, w czasie Mszy Św., którą sprawował kanonik regularny Pietro de Neron, podczas podniesienia Hostia przemieniła się w cząstkę ludzkiego ciała, z której popłynęła krew, tak obficie, że skropiona nią została nawet niewielka krypta przed ołtarzem.

Na wieść o cudzie do świątyni udał się bp Amato z Ferrary oraz bp Gherardo z Ravenny. Kiedy zobaczyli krew i Hostię przemienioną w ciało, stwierdzili jednomyślnie, że była to „prawdziwie cudowna Krew naszego Pana”.