„Diabeł, gdy widzi, że dusza pochłonięta jest pragnieniem pociech i widzeń duchowych przybiera w tej duszy postać światłości.

A czyni to, aby złowić tę duszę na wędkę radości duchowej, która ona szuka w widzeniach i rozkoszach ducha.

Znakiem, że widzenie pochodzi od diabła jest to, że dusza za jego zjawieniem się odczuwa natychmiast żywą wesołość; lecz w miarę trwania wesołość ta zmniejsza się coraz bardziej i pozostawia po sobie zniechęcenie, ciemność i zamroczenie wewnętrzne ducha.

Lecz jeśli to Ja, Prawda wieczna, nawiedziłem tę duszę, odczuwa ona, w pierwszej chwili, świętą bojaźń; ale z tą bojaźnią doznaje wesela, poczucia bezpieczeństwa i słodyczy roztropności”.

Pan Bóg