„Obawiaj się, ale świętą obawą, to znaczy taką, która nigdy nie jest oderwana od miłości.

Kiedy obie – obawa i miłość są zjednoczone, jak dwie siostry podają sobie ręce, by podtrzymywać się nawzajem i pewnie podążać drogami Pana.

Miłość pozwala nam biec dużymi krokami.

Obawa zaś pozwala z roztropnością patrzeć na to, gdzie stawiamy stopę, prowadząc nas tak, abyśmy nigdy nie potknęli się na drodze wiodącej do nieba”.