Bogacz i żebrak. Lekarz i chory. Światowej sławy naukowiec i człowiek, który nie skończył podstawówki.
Co nas będzie różniło po śmierci? Czy ilość posiadanych pieniędzy? Czy dobra materialne, które zdobywamy tu, na ziemi? Czy wielkość posiadanego pola?
Przypatrz się temu zdjęciu. Nic materialnego z sobą nie zabierzesz.
To, co ci może pomóc w tej chwili, to relacje, jakie zbudowałeś/zbudowałaś z innymi ludźmi w ciągu życia, bo tylko ludzie tu, na ziemi mogą się za ciebie pomodlić i ci pomóc, gdy trafisz do czyśćca, a większość ludzi tam trafia.
Każdy z nas musi dziś stanąć w prawdzie o sobie. Jeśli nie chciałeś/nie chciałaś żyć z Bogiem przez całe to życie, to myślisz, że pójdziesz od razu do Nieba?
Musimy sobie wszyscy uświadomić, że my tu żyjemy tylko przez chwilę. To życie jest ziarenkiem piasku w porównaniu z wiecznością - pustynią, która czeka nas po śmierci. Nie można więc traktować tego życia, jakby było jedynym i wszystkim.
Oczywiście, to życie jest ważne, bo od niego zależy nasza przyszłość po śmierci, ale nie możemy go stawiać na piedestale i robić dosłownie wszystko, żeby je wydłużyć, np. pakować się w jakieś podejrzane historie.
Wszyscy staniemy kiedyś przed Bogiem na Sądzie i nikt przed tym nie ucieknie. Tam zobaczysz dokładnie swoje życie – wszystko to, co starałeś/starałaś się ukryć; wszystko to, co myślałeś/myślałaś, że nikt nie widzi i będziesz musiał/musiała się z tego wytłumaczyć; z każdego bezużytecznego słowa będziesz musiał/musiała zdać relację, ze słowa, które nic pozytywnego nie wprowadzało w życie.
Ale mało tego, że zdasz relację z każdego wypowiedzianego słowa; ale będziesz się także tłumaczyć z dobrych słów, których nie wypowiedziałeś/nie wypowiedziałaś, bo mogłeś/mogłaś coś powiedzieć, a nie zrobiłeś/nie zrobiłaś tego. Pozostałeś obojętnym/obojętną, a obojętność jest przyzwoleniem na zło.
Zastanów się zatem, co ty próbujesz zabrać na tamten świat?
Ewelina Szot
