Przez to życie mamy przejść pełni radości, uśmiechu, życzliwości dla innych. Musimy pamiętać, że to nie my jesteśmy w centrum świata i cały świat nie ma się kręcić dookoła nas.
My mamy być przede wszystkim dla innych. Mamy pokazywać im swoją osobą Boga. Mamy Go naśladować i postępować tak, jak On by postąpił.
Możemy mówić ludziom piękne słowa o Bogu, ale musimy sobie zdać sprawę z tego, że nie do każdego to dotrze, bo niektórzy po prostu nie będą nas chcieć słuchać. Wtedy tylko swoim zachowaniem możemy im Go pokazać.
Bardzo często ludzie mówią „zmień się”, „nie rób tak”, ale sami tak nie robią, jak mówią. Najtrudniej jest zacząć zmianę od siebie, ale nie jest to niemożliwe, jestem tego przykładem. Nie piszę i nie mówię czegoś, czego wcześniej nie zastosowałam na sobie.
Praca nad sobą to bardzo trudna i ciężka praca, ale nie niemożliwa – dla chcącego nic trudnego.
I jest to niekończąca się praca – nigdy nie będzie można powiedzieć „Stop. Ja już jestem ideałem i nic już nie muszę w sobie zmieniać”. Jeśli tak powiesz to jesteś daleko od Boga, bo im człowiek jest bliżej Boga, tym lepiej widzi swoje niedoskonałości. To, co kiedyś było dla ciebie malutką wadą, teraz jest wielkim grzechem.
Dzieje się tak dlatego, bo tak bardzo kochamy Boga, że nie chcemy Go dosłownie niczym obrazić.
Kiedy doświadczysz prawdziwej obecności Boga, zobaczysz jaki On jest wspaniały, a ty przy Nim jesteś prochem marnym.
Ja jej doświadczyłam i doświadczam każdego dnia. Zachwycam się tą miłością, którą On darzy każdego człowieka. On oddał życie za mnie i za ciebie.
Każdy dzień jest dla mnie radością nie do opisania, kiedy wiem, że Bóg jest tuż obok, więc „Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?”
Ewelina Szot
